Ontslag van zieke werknemer; misbruik van omstandigheden

Mevrouw Meijer werkt al een jaar of zes als verkoopster bij een opticienketen als zij bevalt van een dochtertje. Na haar zwangerschapsverlof meldt zij zich ziek mede vanwege ernstige problemen in de privé sfeer. Zo bedreigt de vader het pasgeboren kindje.

Mevrouw Meijer komt onder psychiatrische behandeling en houdt regelmatig contact met haar werkgever en de bedrijfsarts. Tijdens een gesprek dat op 1 juni plaatsvindt wordt de mogelijkheid van een beëindiging van het dienstverband besproken. Tijdens een vervolggesprek spreken beide partijen af dat het dienstverband met wederzijds goedvinden beëindigd wordt met ingang van 1 augustus met betaling van een eenmalige ontslagvergoeding ter grootte van één bruto maandsalaris.

In de beëindigingsovereenkomst is een bepaling opgenomen die aangeeft dat de werkneemster zich realiseert welke gevolgen de beëindiging van de arbeidsovereenkomst voor haar heeft. De werkgever deelt mevrouw Meijer mee dat zij na haar ontslag in aanmerking komt voor een WW-uitkering.

Later blijkt dat mevrouw Meijer waarschijnlijk niet in aanmerking komt voor een uitkering. Zij besluit om de beëindigingsovereenkomst aan te vechten op grond van misbruik van omstandigheden.

De rechter stelt mevrouw Meijer in het gelijk. Volgens de rechter wist de werkgever dat mevrouw Meijer eigenlijk ziek was door een burn-out, ernstige spanningsklachten had en zich in een kwetsbare positie bevond. De werkgever heeft mevrouw Meijer op het verkeerde been gezet met zijn mededelingen over een uitkering. Al met al heeft de werkgever misbruik van de omstandigheden gemaakt. Om die reden heeft mevrouw Meijer zich terecht op het standpunt gesteld dat de overeenkomst vernietigd dient te worden. De rechter veroordeelt de werkgever tot doorbetaling van het loon van mevrouw Meijer.