Oproepcontract en uw recht op loon

Een werkgever zal een oproepkracht in principe alleen loon willen betalen voor de daadwerkelijk gewerkte uren. Toch zijn er een aantal situaties waarbij de werkgever ook verplicht is loon te betalen terwijl de werkzaamheden door onvoorziene omstandigheden niet verricht kunnen worden.

Recht op loon gedurende periode van oproep
Bij de meest losse vorm van een oproepovereenkomst, de zogenaamde voorovereenkomst, ontstaat er elke keer dat u wordt opgeroepen een arbeidsovereenkomst op het moment dat u de oproep accepteert. Als u bijvoorbeeld op donderdag een oproep accepteert om op vrijdag en zaterdag te werken, dan zal de werkgever u het loon over deze dagen moeten betalen, ook als zaterdagochtend de werkgever besluit van uw diensten toch maar geen gebruik te maken.

Bij de oproepovereenkomst-MUP ligt de situatie anders. In dit geval mag de werkgever in de oproepovereenkomst opnemen dat hij gedurende zes maanden alleen loon hoeft te betalen als u als oproepkracht ook daadwerkelijk werkzaamheden verricht. Als u door de werkgever naar huis gestuurd wordt omdat er bijvoorbeeld geen klanten zijn, hoeft de werkgever u geen loon te betalen. De oproepovereenkomst-MUP geeft de werkgever dus veel rechten, terwijl uw positie als oproepkracht de eerste zes maanden bepaald niet sterk is.

Voor sommige oproepkrachten geldt dat zij bij elke oproep recht hebben op tenminste drie uur loon, ook als de oproep zelf bijvoorbeeld maar betrekking heeft op een of twee uur werk. Om een beroep te kunnen doen op de minimumbetaling van drie uur loon per oproep moet:

• er sprake zijn van een oproepovereenkomst voor (gemiddeld) minder dan 15 uur per week, en
• het voor de oproepkracht niet duidelijk zijn op welke tijdstippen hij of zij de werkzaamheden moet verrichten.