Wat is een Schengenvisum?
Sinds 1995 is er sprake van een zogenaamd Schengengebied, dit is een gebied van inmiddels 26 Europese landen die in een verdrag hebben afgesproken dat er geen controle meer plaatsvindt aan de binnengrenzen van dit gebied. Tot deze zogenaamde Schengenlanden behoren:
- België
- Denemarken
- Duitsland
- Estland
- Finland
- Frankrijk
- Griekenland
- Hongarije
- Italië
- Letland
- Litouwen
- Luxemburg
- Malta
- Nederland
- Noorwegen
- Oostenrijk
- Polen
- Portugal
- Slovenië
- Slowakije
- Spanje
- Tsjechië
- IJsland
- Zweden
- Zwitserland
- Liechtenstein
Deze landen hebben afgesproken dat er een gemeenschappelijk visum wordt afgegeven aan vreemdelingen die een visum nodig hebben, het zogenaamde Schengenvisum. Met dit visum heeft u dus het recht om door het hele Schengengebied te reizen en te verblijven zonder telkens een nieuw visum te hoeven aanvragen. In juridische vaktaal spreekt men in dit geval van het zogenaamde circulatierecht.
In bijzondere gevallen kan overigens nog steeds een visum worden verleend voor een of enkele (Schengen)landen.
Door de afspraken tussen deze Schengenlanden hoeft een vreemdeling die in een van de Schengenlanden verblijft (geen onderdaan) geen visum meer aan te vragen in een van de andere Schengenlanden.
Een voorbeeld.
Ali is een Turkse man en heeft een verblijfsvergunning in Nederland aangevraagd en verkregen. Als hij zijn familie in Duitsland wil bezoeken hoeft hij geen visum aan te vragen omdat Duitsland (net als Nederland) onderdeel uitmaakt van het Schengengebied.
Nog een voorbeeld.
Martijn is geboren en getogen in Amsterdam. Hij wil tijdens zijn studie gedurende zes weken door Zweden trekken. Omdat Martijn de Nederlandse nationaliteit heeft en zowel Nederland als Zweden zijn aangesloten bij het Schengenverdrag, hoeft Martijn geen visum aan te vragen om Zweden in te reizen en is er geen sprake van paspoortcontrole.