Weigering afgifte medisch dossier door medisch adviseur

Een verzekeraar wijst een claim op de arbeidsongeschiktheidsverzekering af, omdat er geen sprake zou zijn van ziekte. De verzekerde stelt dat hij ziek is en lijdt aan het chronisch vermoeidheidssyndroom.
De verzekerde schakelt een advocaat in. De verzekerde geeft aan de advocaat een medische machtiging om het medisch dossier op te vragen inclusief alle adviezen die de medisch adviseur heeft gegeven aan de verzekeraar.

De advocaat vraagt met de medische machtiging het medisch dossier op bij de verzekeraar inclusief de medische adviezen. De verzekeraar stuurt aan de advocaat het medisch dossier zonder de medische adviezen.

Hierop vraagt de advocaat rechtstreeks bij de medisch adviseur om afgifte van zijn medische adviezen. De medisch adviseur weigert dit. De medisch adviseur meent dat het om interne adviezen gaat waarvan de verzekerde geen afgifte kan verlangen.

De advocaat schrijft een tweede brief aan de medisch adviseur en verwijst hierbij naar diverse regels die aan de verzekerde het recht geven op afgifte van alle medische adviezen die over hem zijn geschreven. De advocaat wijst de medisch adviseur erop dat hij als medisch adviseur gebonden is aan het medisch tuchtrecht en dat als hij de medische adviezen niet afgeeft, een klacht tegen hem wordt ingediend bij het Regionaal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg.

Hierop geeft de medisch adviseur alsnog de adviezen af die hij over de gezondheidstoestand van verzekerde heeft uitgebracht aan de verzekeraar. In die adviezen erkent de medisch adviseur dat de verzekerde lijdt aan het chronisch vermoeidheidssyndroom. Hierop kan verzekeraar niet langer ontkennen dat er sprake is van ziekte. Het chronisch vermoeidheidssyndroom is immers een erkende ziekte. De verzekerde krijgt alsnog een uitkering.