Geen discriminatie van vrouwen bij arbeidsongeschiktheidsverzekering

Een advocate heeft meerdere arbeidsongeschiktheidsverzekeringen. De polis die voor mannen en vrouwen geldt, omschrijft arbeidsongeschiktheid als volgt: ‘van arbeidsongeschiktheid is uitsluitend sprake indien er in directe relatie tot ziekte of ongeval objectief medisch vast te stellen stoornissen bestaan, waardoor de verzekerde voor tenminste 25% beperkt is om de werkzaamheden verbonden aan het in de polis omschreven beroep te verrichten.’

Daarnaast heeft de advocate een extra verzekering die bij zwangerschap en bevalling uitkeert als de verzekering tenminste 2 jaar loopt. De advocate vindt dat de verzekeraar hiermee vrouwen discrimineert. De ‘gewone’ verzekering keert niet uit bij zwangerschap en de extra verzekering kent beperkende voorwaarden, namelijk een wachttijd van 2 jaar.

De Hoge Raad oordeelt dat onder het begrip arbeidsongeschiktheid ook objectief medische stoornissen vallen die in directe relatie staan tot een ziekte die verband houdt met zwangerschap en bevalling. Daarmee maakt de omschrijving geen onderscheid tussen mannen en vrouwen.

Bij arbeidsongeschiktheid hebben vrouwen immers op gelijke voet als mannen recht op uitkering ook als de arbeidsongeschiktheid verband houdt met zwangerschap en bevalling. Het staat verzekeraar vrij om een extra verzekering aan te bieden die alleen voor vrouwen geldt. Voor die extra verzekering mogen afwijkende voorwaarden worden gesteld.