Aandoeningen aan long- en luchtwegen (asbest)

Als u tijdens uw werk aan bepaalde stoffen bent blootgesteld, kunt u te maken krijgen met klachten aan uw long- en luchtwegen. Het bekendste voorbeeld van dit type klachten is het werken met asbest.

Het werken met asbest kan tot gevolg hebben dat een werknemer op veel latere leeftijd te maken krijgt met ernstige longklachten en daaraan zelfs overlijdt. Het gaat dan vaak om mensen met mesothelioom of longkanker.

Omdat de gezondheidsklachten van de blootstelling aan asbest zich soms pas na (tientallen) jaren openbaren, kan het heel moeilijk zijn om aan te tonen dat uw (toenmalige) werkgever verantwoordelijk is voor uw gezondheidsklachten.

Probeer dan ook zoveel mogelijk informatie te verzamelen waarmee u uw zaak kunt onderbouwen. Denk bijvoorbeeld aan het verzamelen van de volgende gegevens:

• bewijsstukken waaruit blijkt gedurende welke periode u voor de betreffende werkgever gewerkt heeft (salarisstroken, jaaropgaven etc.)
• bewijsstukken waaruit blijkt dat u met asbest gewerkt heeft
• beschrijving van het soort werkzaamheden dat u verricht heeft en/of de wijze waarop u met asbest in aanraking bent gekomen
• eventuele getuigen (bijvoorbeeld oud-collega’s) die ook kunnen verklaren dat er bij uw werkgever met asbest werd gewerkt

Het is dus belangrijk dat u kunt bewijzen dat u bij het uitoefenen van uw werk bent blootgesteld aan asbest (of andere gevaarlijke stoffen) en dat u gezondheidsklachten heeft die door die door asbest (of andere gevaarlijke stoffen) kan zijn veroorzaakt.

Uw werkgever zal duidelijk moeten maken dat hij er alles aan gedaan heeft om u gezondheidsrisico’s te voorkomen.

Een voorbeeld.

Werkgever aansprakelijk voor werken met asbest

Een werknemer heeft gewerkt met asbest en vervolgens een mesothelioom (longvlieskanker) gekregen. De werknemer heeft zijn werkgever aansprakelijk gesteld en aangevoerd dat hij regelmatig met asbest heeft moeten werken en dat een mesothelioom één van de aandoeningen is, die men bij het inademen van asbeststof kan oplopen.

De werkgever heeft in strijd gehandeld met zijn zorgplicht omdat is nagelaten redelijke veiligheidsmaatregelen te nemen, hoewel hij op de hoogte kon zijn van de gevaren verbonden aan het werken met asbest.

Volgens de rechter mag een werkgever niet afzien van veiligheidsmaatregelen met het oog op de daaraan verbonden gevaren die hem bekend zijn of behoren te zijn. Als andere bedrijven deze veiligheidsmaatregelen niet hebben getroffen, mag een werkgever niet zeggen dat hij die maatregelen dus ook niet hoefde te nemen.

De strekking van de zorgplicht van de werkgever, het beschermen van de werknemer tegen onveilige situaties, bracht ook naar de destijds geldende normen mee dat de werkgever diende te zorgen voor deugdelijk toezicht op de naleving van de vereiste veiligheidsmaatregelen, ongeacht wat op dit punt bij soortgelijke bedrijven gebruikelijk was.

Soms is niet duidelijk of de gezondheidsklachten van de werknemer zijn veroorzaakt door het werken met asbest of door het roken van sigaretten. In dat geval kan een rechter oordelen dat u een deel van de schade zelf moet dragen. De werkgever is dan slechts aansprakelijk voor het resterende deel van de schade.

Een voorbeeld.

Werkgever slechts gedeeltelijk aansprakelijk voor longkanker bij rokende werknemer

Een werknemer overlijdt in 2000 aan longkanker. Jarenlang heeft de werknemer in het asbestverwerkend bedrijf van werkgever gewerkt. Maar daarnaast heeft de werknemer ook jarenlang gerookt.

Het is dus niet duidelijk is of het roken, de asbestblootstelling of andere factoren de ziekte hebben veroorzaakt. Wel oordeelt de rechter dat de werkgever toerekenbaar tekort is geschoten in de nakoming van de zorgplicht.

Het causaal (oorzakelijke) verband tussen de tekortkoming in de zorgplicht en de door de werknemer geleden gezondheidsschade (longkanker zonder voorafgaande asbestose) laat zich echter niet vaststellen.

In zo’n geval ligt het volgens de rechter voor de hand een deskundige te benoemen, die gaat bekijken hoe groot de kans is dat de gezondheidsklachten zijn veroorzaakt door de tekortkoming van de werkgever.

De rechter kan dan aan de hand van het rapport van deze deskundige oordelen of de werkgever de gehele of slechts een deel van de schade van de werknemer moet vergoeden.