Deurwaarders blijven (noodgedwongen) beslag leggen op TV’s, koelkasten en computers

Op 20 maart 2009 kopte het Algemeen Dagblad: Deurwaarder laat TV en koelkast staan. De kop en de inhoud van het artikel deden vermoeden dat de deurwaarders er een mildere aanpak op na zouden willen houden bij het leggen van beslag op de roerende zaken.

In werkelijkheid lag de strekking van het artikel wat genuanceerder. De Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders (KBvG) wilde namelijk een politieke discussie laten ontstaan omdat de wetten die momenteel regelen welke goederen een deurwaarder wel en welke goederen hij niet in beslag mag nemen aan vernieuwing toe zijn.

Geen beslag op gereedschappen van ambachtsman

De wetgeving waar deurwaarders het vandaag de dag mee moeten doen is in hun opinie nogal gedateerd. Zo staat er in deze regels bijvoorbeeld dat de deurwaarder geen beslag mag leggen op de gereedschappen van een ambachtsman. Tja, wat zijn vandaag de dag gereedschappen en wie is nu precies een ambachtsman?

In veel gevallen biedt de rechtspraak hier wel een uitkomst (zo mocht een taxi bijvoorbeeld niet in beslag worden genomen, omdat dat de bron van de broodwinning van de taxichauffeur was), maar er blijven nog vele vragen onbeantwoord. Want hoe zit het bijvoorbeeld met computers? Computers zijn bijna niet weg te denken in elke vorm van bedrijfsvoering.

Geen beslag op computers?

Volgens de huidige regels en rechtspraak moet er een duidelijk verband bestaan tussen de in beslag te nemen goederen en het daadwerkelijke werk van de schuldenaar, om de deurwaarder te doen besluiten de betreffende zaak niet in beslag te nemen. Kan een timmerman zijn werk doen zonder computer? Op het eerste gezicht is het antwoord ja. Maar in de huidige tijd moet ook de timmerman zijn belastingaangifte via de computer doen.

Moet de wetgever daar dan geen rekening mee houden? Is het in deze tijd niet redelijk dat de computer in het geheel niet meer in beslag kan worden genomen, nu daarmee de volledige boekhouding wordt bijgehouden? Kortom, een hoop vragen, waarvan de deurwaarders vinden dat de wetgever hierin wat meer duidelijkheid zou kunnen brengen.

Politiek is aan zet

Het is overigens niet aan de deurwaarder om antwoord te geven op bovenstaande vragen. De deurwaarder zal moeten handelen aan de hand van de mogelijkheden die de wetgever hem biedt. Het is uiteindelijk de wetgever en dus de politiek, die moet bepalen of er geen regels moeten komen die duidelijk maken waarop een deurwaarder wel of geen beslag mag leggen.

Diegenen die enkel de kop van het betreffende artikel in het AD lazen en op basis daarvan dachten dat deurwaarders nu geen beslag meer zullen leggen op hun TV’s, koelkasten en computers, moet ik dus teleurstellen: de deurwaarders zullen er nog gewoon beslag op leggen zolang de wetgever niet in actie komt.

De discussie die door de beroepsorganisatie van gerechtsdeurwaarders is aangezwengeld geeft wel aan dat de deurwaarder niet alleen een handhavende rol heeft, maar ook een signalerende en daarmee maatschappelijke rol.

Job Leijten is gerechtsdeurwaarder.