Scheiden en kinderen, het succesverhaal van Wouter

Er zijn op internet veel tips en adviezen te vinden over scheidingen. Daarnaast staan er veel verhalen van ervaringsdeskundigen op het net waarin het beeld wordt geschetst van echtscheidingen die niemand hoopt mee te maken. Judex bekijkt het van een andere kant. Wij spraken hiervoor een ervaringsdeskundige die een echtscheiding achter de rug heeft waar misschien wel iedereen voor zou tekenen. In dit artikel delen we een voorbeeld hoe het ook kan. Een succesvolle scheiding met achteraf een zeer goed contact tussen de ex-partners.

De redactie hoefde voor deze expertbijdrage niet lang te zoeken. De scheiding van Wouter Gortworst is een schoolvoorbeeld van een succesvolle scheiding. Wouter werkt bij Judex op de Service Desk. Als u telefonisch contact met Judex opneemt, is de kans groot dat u deze ervaringsdeskundige aan de telefoon krijgt. Wouter (42) is 10 jaar getrouwd geweest met Esther (45). Ze hebben samen een zoon (11) en een dochter (7).

Hoe is het besluit om te scheiden ontstaan?

“In april 2019 hebben we besproken dat het huwelijk niet meer goed ging. Er was geen haat en nijd. Er was ook geen sprake van ruzie maar we hadden wel beiden het idee dat het wellicht de beste stap zou zijn om te scheiden. Doordat er geen sprake was van een conflictsituatie, vonden we het wél de moeite waard om een half jaar de tijd te nemen om de situatie aan te kijken. We wilden er zeker van zijn dat we niks over het hoofd zagen of misschien wel een blinde vlek konden benoemen. Dit vonden we voor onszelf belangrijk maar vooral voor de kinderen. De bekende “had ik maar…” -gedachte wilden we voorkomen.”

Wanneer hebben jullie definitief de knoop doorgehakt om te scheiden?

“Dat is in november 2019 gebeurd. Na een half jaar werd voor ons duidelijk dat we niet meer tot elkaar gingen komen. Hoe gek het ook klinkt, het doorhakken van de knoop voelde goed. We wisten het zeker. Je maakt elkaar niet meer gelukkig terwijl je in een nieuwe vorm elkaar wel gelukkig kan maken, alleen dan op een andere manier. Als je merkt dat het niet goed gaat, moet je je niet altijd vastklampen aan wat wel goed gaat.

Je moet erkennen wat niet goed gaat en in ons geval was het beter om uit elkaar te gaan.

Uiteraard verschijnen door het zetten van deze stap beren op de weg. Het gedoe met verhuizen en met de zorg voor de kinderen zijn slechts voorbeelden hiervan. Dit zijn echter wel zaken die te regelen zijn en geen redenen om tegen beter weten in bij elkaar te blijven.”

Wanneer hebben jullie de kinderen geïnformeerd over de plannen om te scheiden?

“We hebben de kinderen direct al het een en ander verteld over de situatie toen we besloten hebben om een half jaar tijd uit te trekken om de situatie aan te kijken. In dat half jaar sliepen we om en om in het ouderlijk huis zodat de kinderen in elk geval niet hoefden te verplaatsen, wat uiteraard voor hen heel fijn was.”

Hoe hebben jullie de kinderen verteld dat jullie gaan scheiden?

“Wij hebben het samen verteld. We hebben hierin de situatie uitgelegd, een beeld geschetst hoe de toekomst eruit zou zien en ook inzicht gegeven waarom dit de beste keuze was voor iedereen. De kinderen waren in het begin natuurlijk wel even verdrietig maar kinderen kijken toch ook naar hoe ouders reageren. Dat is hun houvast. Wij waren hier heel stabiel in en gaven hiermee een signaal af.”

“Het voordeel van onze keuze was dat de kinderen in hun eigen huis bleven wonen en dat zij hun eigen vriendjes zouden blijven zien. Toen de scheiding uiteindelijk definitief werd was het voor hen al heel logisch geworden. Ze zagen zelfs de voordelen van het apart wonen in. Ze kregen immers twee kamers, de Playstation bleef bij mama en bij papa kregen ze een Nintendo Switch. Onze kinderen gingen er op hun manier heel pragmatisch door denken.”

Zou je het andere ouders ook aanraden om de kinderen vrij snel te informeren over de plannen om te scheiden?

“Het is uiteraard een keuze die voor een deel afhankelijk is van de situatie en de leeftijd van de kinderen. Je wil het misschien niet gelijk vertellen maar je moet er echt niet te lang mee wachten. Kinderen voelen en begrijpen veel meer dan we misschien denken. Ze krijgen echt wel mee als jullie fluistergesprekken hebben in de keuken.

Het is soms een stap om het op te brengen maar als er een mogelijkheid is, neem de kinderen er dan in mee.

Dat kan ik zeker aanraden als je kinderen hebt in de leeftijdscategorie van onze kinderen (7 en 11 jaar). Als je de situatie goed kunt uitleggen, zorgt dat voor een heel andere lading dan dat ze zelf achter jullie intentie om te gaan scheiden komen of zichzelf de schuld gaan geven. Vooral dit laatste zou heel vervelend zijn want je wilt ze juist duidelijk maken dat zij zijn voortgekomen uit de liefde tussen ons. Er is niks mooiers dan dat.”

Welke boodschap hebben jullie als scheidende ouders aan de kinderen meegeven?

“Het belangrijkste signaal wat we de kinderen hebben mee willen geven is openheid. We hebben gezegd dat ze altijd alles kunnen vragen. Hier hebben we de nadruk op gelegd om de kinderen de mogelijkheid te bieden om overal vragen over te stellen. Als ze bijvoorbeeld eens iets opvangen wat ze niet helemaal begrepen konden ze er naar vragen. Deze wetenschap bleek voor hen een verlichting te zijn. Mijn zoon is er ook wel eens op terug gekomen en heeft wel eens gevraagd wat we besproken hadden op de gang. We hebben daar openlijk op geantwoord omdat we liever hebben dat hij het gewoon begrijpt dan dat hij er zelf een verhaal van gaat maken of er nog dagen mee bezig is.”

Wat zijn de sleutels geweest voor deze succesvolle scheiding?

“Een open communicatie onderling en de tijd nemen om het traject te doorlopen, zonder twijfel. Als het echtscheidingstraject in goed overleg gaat en je blijft goed communiceren, is er veel meer mogelijk en veel meer begrip voor elkaar. Zo werd het bespreekbaar en dat heeft mij enorm geholpen. We hebben de tijd genomen om goede afspraken te maken wat ook heel belangrijk is. Het is belangrijk om bij een scheiding rationeel over beslissingen na te denken. Er is hierbij geen ruimte voor emoties.”

“Een scheiding is voor alle partijen niet makkelijk, zelfs niet als je dit van tevoren ziet aankomen en je onderlinge relatie goed is. Door een open communicatie en jezelf hiervoor voldoende tijd te gunnen, kom je heel ver. Als je toch weet dat je uit elkaar wilt gaan, kun je maar beter de tijd nemen om hier goede afspraken over te maken. Het was voor ons ook gelijk duidelijk dat we niet de kinderen de dupe van onze scheiding wilden maken. Ik besef dat het heel anders is als er dingen aan de hand zijn of er heftige dingen zijn gebeurd. Dit zijn factoren die een goede communicatie in de weg kunnen staan. Het inschakelen van een mediator is dan een goede oplossing. Als dit niet het geval is, is het vaak beter om dingen even te laten rusten en niet alles gelijk op te willen lossen. Het is belangrijk om belangrijke (financiële) zaken goed uit te zoeken. Gun elkaar de tijd. Je moet kunnen zeggen “nu even niet” als het (voor jou) niet het goede moment is om iets te bespreken. Wacht dan bijvoorbeeld even ermee tot, bijvoorbeeld, de kinderen in bed liggen.

Waarom heb je de keuze gemaakt voor co-ouderschap?

“Ik ben uiteindelijk verhuisd en Esther is in het huis blijven wonen. In het ouderschapsplan hebben we de verdeling voor de zorg van de kinderen vastgelegd.

We hebben gekozen voor co-ouderschap met een gelijke (50%-50%) zorgverdeling.

Wij vinden dat heel logisch en vanzelfsprekend. De kinderen zijn om de week bij mij. Hiermee is er een prettig ritme ontstaan maar zelf vind ik dit ook prettig. Ik zou de kinderen ook niet langer dan een week niet willen zien. De kinderen vinden de afwisseling leuk. Bij mij hebben ze een gelijkvloers appartement, bij Esther hebben ze echt een groot huis. Ze hebben hun plek bij mij heel snel eigen gemaakt.”

Hoe plan je je afspraken in?

“Ik plan mijn afspraken in op basis van deze zorgverdeling. De week dat ze niet bij mij zijn hoef ik niets te doen maar we hebben wel met elkaar afgesproken dat we altijd aan elkaar kunnen vragen als er dingen zijn waardoor het handig is als de ander even voor de kinderen kan zorgen. Uiteraard is “nee” hierbij ook een mogelijk antwoord maar je moet het altijd kunnen vragen en dat doen we ook. Juist omdat we dat heel ontspannen geregeld hebben, doen we het juist vaker. Dan haal ik ze een keer een vrijdagmiddag op en breng ik ze bij haar of ik kook eerst nog even voor ze in haar huis. Zo gaat het heel fijn en dat zien de kinderen ook. We eten ook eens in de week met z’n vieren en dat is heel prettig.”

Een nieuwe stap in het proces: het is loskomen van het oude stuk. Hoe gaat dat?

“In het begin vond ik het inderdaad wel wat vervelend om in het huis van Esther te komen maar ook dat kost tijd. Ik merk nu pas (na een jaar) dat ik het echt haar huis vind. Als ik er dan ben om de kinderen te brengen of de katten te voeren, wil ik ook wel echt terug naar mijn eigen huis. Dat is weer een nieuwe stap in het proces: het is loskomen van het oude stuk. Dat kost tijd, zeker omdat je nog in goed overleg met elkaar bent. In onze situatie zijn er ook nog zoveel dingen die wél goed gaan maar ook die moet je loslaten. Die tijd moet je jezelf gunnen. Als je té snel wil dat de situatie in orde komt, leef je niet in de realiteit. De realiteit is dan gewoon nog dat je er last van hebt en dat is geen schande als je 10 jaar getrouwd bent geweest. Je moet de transitie van een echtpaar naar een ouderpaar erkennen en deze stap is niet eenvoudig.”

Jullie hebben gekozen voor een online scheiding. Waarom?

“De keuze voor online scheiden was een logische stap omdat we er overtuigd van waren dat we gezamenlijk het echtscheidingstraject konden doorlopen en hier ook bereid voor waren. In begin van het traject komt er veel op je af en lijkt het allemaal best onoverzichtelijk.

Als je je verdiept hebt in het traject, wordt alles snel helder.

Dan heb je ook alle gelegenheid om voor jezelf uit te maken hoe jij het wil en wat jij belangrijk vindt. Een belangrijke tip die ik hierbij wil meegeven is dat je een afspraak maakt om met elkaar te praten en niet via een opwelling of in de emotie van dat moment op whatsapp. Dat zorgt voor onnodige discussie. We hebben iets langer over het proces gedaan omdat we niet echt haast hadden. We hadden het Klantportaal al vrij snel ingevuld. Rond maart 2020 zijn we pas verder gegaan met het traject.”

“Met de mediator van het online scheiden hebben we een uitgebreid videogesprek gehad om het convenant en het ouderschapsplan te doorlopen. Ook met de advocaat hebben we alles nog doorlopen in een uitgebreid verificatiegesprek. Je weet daardoor echt wat de afspraken zijn en waar je voor tekent. Het is zo belangrijk om duidelijk te weten waar je voor tekent. Dat kan bij juridische documenten (zoals koopcontracten) best lastig zijn. Bij ons echtscheidingsdocumenten was dit zeker niet het geval. Het was wel fijn om hier met de mediator doorheen te lopen maar het was niet dat het onduidelijk was wat erin stond. Ik vond het best wel helder. Het viel me alles mee. Het proces van online scheiden loopt echt soepel. We zijn helemaal oké nu. Zowel de kinderen als wijzelf voelen ons prettig bij de situatie. Ik ben dan ook heel blij dat wij, als Judex, kinderen voorop stellen want ik besef hoe belangrijk dit is. De stap om te scheiden en de manier waarop we het traject hebben doorlopen was het beste voor iedereen.”

Wouter op zijn werkplek bij de Service Desk van Judex.