Aangescherpte wetgeving tegen bekijken kinderporno

Sinds 1 januari 2010 is niet alleen het bezit van kinderporno strafbaar, maar ook het toegang verschaffen tot kinderporno. Deze wetgeving is het gevolg van een Europees verdrag ter bescherming van kinderen tegen seksuele uitbuiting en seksueel misbruik.

Groeiend seksueel misbruik via webcams en internet

Dit Europese verdrag houdt rekening met de digitalisering van de maatschappij en de ontwikkeling van groeiend seksueel misbruik via webcams en internet. Omdat Nederland bij dit verdrag is aangesloten is de Nederlandse strafwetgeving op het gebied van de zeden aangescherpt en verruimd.

Tot 1 januari 2010: alleen ‘bezit’ van kinderporno strafbaar

Onder de oude regeling was het bezit van kinderporno strafbaar. Maar het woord ‘bezit’ gaat uit van een fysiek element, men moet de kinderporno dus bijvoorbeeld gedownload hebben op de computer. Maar degene die de kinderporno bekeek vanaf een andere computer zonder daarbij bestanden op zijn eigen computer te downloaden, kon zo strafrechtelijke vervolging ontlopen.

Vanaf 1 januari 2010 is ook het toegang verschaffen tot kinderporno strafbaar

Met de invoering van de nieuwe wet kunnen personen die zelf geen kinderpornomateriaal op de computer hebben staan, maar via versleutelingstechnieken of besloten netwerken zich toegang verschaffen tot kinderpornografie, voortaan ook strafrechtelijk vervolgd worden.

Ook personen die tegen betaling kinderporno bekijken, maar deze strafbare beelden uitsluiten ‘real time’ bekijken, dus zonder dat de bestandjes gelijktijdig worden gedownload op de eigen computer kunnen per 1 januari 2010 met succes strafrechtelijk worden vervolgd.

Grooming

Daarnaast is het zogenaamde ‘grooming’ strafbaar gesteld. Bij dit fenomeen gaat het om het benaderen en verleiden van een minderjarige via internetsites, chatrooms, nieuwsgroepen of MSN met als doel het plegen van seksueel misbruik.

Bij de strafbaarheid staat de communicatiefase waarin het contact en het vertrouwen wordt gelegd centraal. Er is dus niet vereist dat het kind daadwerkelijk aan de hand van het chat- en emailverkeer is verleid tot fysieke contacten of is overgegaan tot onzedelijke handelingen voor de webcam.

Wel moet de dader concreet met een voorstel voor een ontmoeting met het kind komen, uitsluitend op internet communiceren en het maken van seksuele toespelingen is niet voldoende.

De wetgever heeft er bewust voor gekozen om het kijken naar kinderporno niet strafbaar te stellen. Een dergelijke strafbaarstelling kan in de praktijk niet gehandhaafd worden.

Marjolein Dikkerboom is strafrechtadvocaat en verbonden aan Ten Berge Leerkotte Advocaten. Uw reactie is welkom op dikkerboom@tbladvocaten.nl.