Disfunctioneren en arbeidsongeschiktheid

De heer De Waard is 31 jaar en inmiddels ruim twee jaar werkzaam als organisatieadviseur. Volgens de werkgever disfunctioneert de heer De Waard. Inmiddels is hij op meerdere projecten ingezet en is hieruit gebleken dat hij zich onvoldoende verdiept in de ‘business’ van de opdrachtgever, hij onvoldoende initiatief en verantwoordelijkheid neemt en over een te gering analytisch vermogen beschikt.

De werknemer wijt de klachten over zijn functioneren aan zijn RSI-klachten die hij door zijn werkzaamheden heeft opgelopen. Hij stelt zich op het standpunt dat hij door overbelasting arbeidsongeschikt geworden is. Bovendien, zo stelt hij, neemt de werkgever zijn re-integratie niet serieus.

De rechter besluit om de arbeidsovereenkomst te ontbinden vanwege het feit dat een verdere vruchtbare samenwerking tussen de werknemer en de werkgever uitgesloten moet worden geacht. Over de vraag of de werknemer een ontslagvergoeding toekomt is de rechter duidelijk.

Volgens de rechter is voldoende duidelijk geworden dat de werkgever het dienstverband wil beëindigen vanwege de kritiek op het functioneren van de heer De Waard en niet vanwege zijn arbeidsongeschiktheid. Toch vindt de rechter dat de arbeidsovereenkomst niet gebracht heeft wat beide partijen ervan verwacht hadden, volledig voor rekening van de werknemer moet komen. Met name doordat uit er uit de stukken blijkt dat er een verband bestaat tussen de fysieke klachten van de heer De Waard en zijn werkzaamheden, vindt de kantonrechter een ontslagvergoeding met een correctiefactor van 1½ op zijn plaats.