Verzwijging bij arbeidsongeschiktheidsverzekekering of niet?

De heer Pietersen heeft een eenmanszaak in baby- en kleuterkleding. Hij sluit op 25 september 1998 een arbeidsongeschiktheidsverzekering af. Per 16 november 2002 meldt de heer Pietersen zich arbeidsongeschikt. De verzekeraar keert uit tot 1 juli 2003. Per die datum wordt de heer Pietersen minder dan 25% arbeidsongeschikt bevonden.

Op 16 januari 2004 doet de heer Pietersen opnieuw een beroep op de polis. De verzekeraar weigert uitkering en beroept zich onder meer op verzwijging. De vraag in de gezondheidsverklaring ‘of hij klachten, aandoeningen of gebreken (gehad) heeft van (onder meer) psychische aard, zoals depressiviteit, overspanning of overwerktheid’, heeft de heer Pietersen niet beantwoord.

De vraag of hij door een arts behandeld of gecontroleerd werd en zo ja door wie en voor welke klacht, aandoening of gebrek, heeft de heer Pietersen beantwoord met ‘ja, huwelijksproblemen’.

Na de schademelding van 16 januari 2004 vraagt de verzekeraar medische informatie op. Dan blijkt dat de heer Pietersen in 1987 voor 10 dagen gedwongen opgenomen werd in een psychiatrische instelling. Tussen 1993 en 1998 werd de heer Pietersen tenminste 4x psychiatrisch behandeld. De rechter concludeert dat de heer Pietersen deze feiten had moeten melden.

De verzekeraar heeft terecht een beroep op verzwijging gedaan en hoeft niet uit te keren.