Wat is een concurrentiebeding?

Een concurrentiebeding is bijzondere bepaling, meestal opgenomen in een arbeidsovereenkomst, die de werknemer verbiedt om na afloop van die arbeidsovereenkomst bepaalde concurrerende werkzaamheden te verrichten.

In het algemeen mag een werknemer met een concurrentiebeding na afloop van het arbeidscontract:

• zelf geen concurrerend bedrijf starten, én
• niet bij of voor een concurrerend bedrijf werkzaam zijn

Met een concurrentiebeding probeert een werkgever te voorkomen dat de werknemer de kennis en goodwill die hij tijdens het dienstverband heeft opgebouwd kan benutten door bij een concurrent van de werkgever te gaan werken of door zelf een concurrerend bedrijf op te zetten.

Een concurrentiebeding heeft betrekking op de periode na afloop van de arbeidsovereenkomst. Een bepaling die u verbiedt om tijdens de duur van de arbeidsovereenkomst bepaalde werkzaamheden te verrichten, noemt men een verbod op nevenwerkzaamheden.

In artikel 653 van boek 7 van het Burgerlijk Wetboek is geregeld aan welke voorwaarden een concurrentiebeding moet voldoen. De belangrijkste wettelijke voorwaarde is dat een concurrentiebeding schriftelijk overeengekomen moet zijn. Verder is in dit artikel onder meer bepaald dat de rechter een concurrentiebeding kan vernietigen als hij vindt dat de werknemer door het beding “onbillijk wordt benadeeld” in verhouding tot het belang van de werkgever.

Tot slot vermeld dit artikel ook dat een concurrentiebeding komt te vervallen als de werkgever de werknemer op een schadeplichtige wijze ontslagen heeft. Dit laatste is het geval als de werkgever de werknemer ten onrechte op staande voet ontslagen heeft.