Vreemdelingenbewaring

Een vreemdeling die verwikkeld is in een procedure over een verblijfsvergunning of over asiel of een vreemdeling die niet meer rechtmatig in Nederland verblijft, kan van zijn vrijheid worden beroofd. Dit houdt in dat de vreemdeling in een afgesloten ruimte kan worden geplaatst.

De meest vergaande vrijheidsbenemende maatregel is vreemdelingenbewaring. Deze maatregel heeft als doel de uitzetting van een vreemdeling te realiseren. Deze maatregel kan alleen worden toegepast in het belang van de openbare orde of nationale veiligheid. Hiervan is bijvoorbeeld sprake, wanneer het gevaar bestaat dat de vreemdeling zich aan zijn uitzetting onttrekt. Door invoering van de Europese Terugkeerrichtlijn kan vreemdelingenbewaring alleen plaatsvinden als tegen de vreemdeling een terugkeerprocedure is gestart en een zogenaamd terugkeerbesluit is uitgereikt.

Een vreemdeling kan ook in bewaring worden gesteld wanneer hij of zij snel uitgezet kan worden. De documenten die hiervoor nodig zijn (noodpaspoort) moeten dan wel aanwezig zijn of snel verkregen kunnen worden.

Duur van de vreemdelingenbewaring
De maatregel van vreemdelingenbewaring mag maximaal zes maanden duren. Deze maatregel kan met maximaal nog eens twaalf maanden worden verlengd als het terugsturen van de vreemdeling ondanks alle inspanningen meer tijd in beslag neemt omdat de vreemdeling niet meewerkt of de nodige documentatie (reisdocumenten) uit het land van herkomst lang op zich laat wachten. In die gevallen zal de IND een zogenaamd verlengingsbesluit nemen. Tegen dit besluit kan beroep worden ingesteld.